Co naprawdę znajduje się w wodzie którą pijesz?
To, że czerpiesz wodę z miejskich wodociągów nie oznacza, że jest dobra…Mogą zdarzyć się niespodzianki… Każdego roku dochodzi do naruszenia przepisów dotyczących dostarczania bezpiecznej wody pitnej – obejmujące ponad 20 procent urządzeń do uzdatniania wody.
Pamiętaj, że podczas wykonywania testów w miastach, opisuje się wodę, która opuszcza oczyszczalnię – a nie tę, która płynie z naszego kranu.
Zanieczyszczenie wody to FAKT – im więcej wiesz o swojej wodzie, tym lepiej chronisz swoją rodzinę.
W Polsce normę dotycząca jakości wody pitnej ustala Minister Zdrowia, w oparciu o ustawę z dnia 7 czerwca 2001 o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.
Aktualne rozporządzenie z dnia 29 marca 2007 określa wymagania dotyczące jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.
Zgodnie z nimi, woda jest bezpieczna dla organizmu, jeśli nie zawiera mikroorganizmów i pasożytów oraz substancji chemicznych w ilości zagrażającej zdrowiu, a także – jeśli nie ma agresywnych właściwości korozyjnych.
Pomimo tych wytycznych woda, którą otrzymujemy ma wiele niepożądanych substancji i nie tylko. Niektóre z nich to:
- Chlor – stosowany do oczyszczania wody w celu wyeliminowania wielu chorób przenoszonych drogą wodną.
- Bakterie – pomimo wstępnego uzdatniania wody, mogą rozprzestrzeniać się szkodliwe bakterie między oczyszczalniami lub domowymi źródłami wody.
- Chemikalia organiczne – wiele z nich pochodzi z pestycydów, środków chwastobójczych, odpadów komercyjnych i domowych.
- Azotany – zwykle związane z użyciem nawozów i zanieczyszczeniem ściekami. Azotan reaguje z innymi chemikaliami i tworzy azotyn w przewodzie pokarmowym. Może on działać jako czynnik rakotwórczy, który w nadmiernych ilościach powoduje niebieskawe zabarwienie okolicy ust.
- Ołów – ten metal ciężki trafia do naszej wody pomiędzy wstępnym oczyszczaniem a punktem pobierania wody, pochodzi ze starych rur lub stopu lutowniczego używanego do łączenia nowych systemów rurociągów. Woda skażona ołowiem stwarza poważne zagrożenie dla zdrowia we wszystkich grupach wiekowych. Powoduje trudności w nauce, zaburzenia zachowania, upośledzenie umysłowe i fizyczne, nadciśnienie tętnicze, udar mózgu i choroby serca. Do zakażenia ołowiem może dochodzić nawet kilka lat, zanim pojawiają się objawy, ale często zmiany są już nieodwracalne.
- Aluminium – istnieją wyraźne powiązania między aluminium a chorobą Alzheimera. Aluminium zwiększa również kwasowość wody, dzięki czemu może pochłaniać większe ilości ołowiu, kadmu, miedzi i innych metali ciężkich z rurociągów.
- Rtęć – najczęściej do zatrucia dochodzi poprzez naturalne źródła wody; może powodować wrzody, podrażnienia skóry, problemy z zębami, krwawienie wewnętrzne, uszkodzenia wątroby i nerek.
- Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) – pochodzące z żeliwa lub rurociągów ze stali lekkiej, które zostały poddane obróbce asfaltowej lub bitumicznej, aby zapobiec korozji. Uważa się, że są rakotwórcze.
- Fluor – dodaje się do wielu źródeł wody w Australii, aby zminimalizować ubytki w jamie ustnej. Dodanie fluoru do wody miejskiej jest zabronione w wielu krajach i uważane jako sprzeczne z konwencją genewską, jako masowy lek bez recepty. Fluor posiada długoterminowe, negatywne skutki uboczne dla zdrowia. W dużych dawkach powoduje śmierć. Więcej informacji
- Kadm – podobnie jak ołów gromadzi się w organizmie przez długi okres czasu i może powodować skurcze żołądka, uszkodzenie nerek i wątroby.
- Trihalometan – silnie trujący związek utworzony przez reakcje organicznych substancji chemicznych z wodą chlorowaną. Według danych z The American Journal of Public Health, związek ten odpowiada za około 10 procent przypadków raka odbytnicy i pęcherza moczowego.